അക്ഷരം മാസിക- July 2017, Aksharam Magazine Admin, Raj Mohan [ebook reader online free .TXT] 📗

'വീട്ടിൽ പാറി പറന്ന കിളിയെ കൂട്ടിൽ ബന്ധനത്തിൽ ആക്കിയ പോലെ തോന്നി തുടങ്ങി അനുവിന്. മധുവിധുവിന്റെയും പുതുമോടിയുടെയും സമയ0 കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ആ വീട്ടിൽ ഒറ്റപ്പെട്ട അവസ്ഥ.

കുറ്റപ്പെടുത്തലുകളും ശാസനകളും. സ്‌നേഹം ഉണ്ടായിട്ടും പ്രകടിപ്പിക്കാതെ അത് ഉള്ളിലൊതുക്കിയ ഭർത്താവ്.. ജീവിതം ഒരു ചോദ്യചിഹ്നമായി മാറി തുടങ്ങി നല്ല ദിവസങ്ങളും ഓർമ്മകളും കൊഴിഞ്ഞു പോയി.സന്ധ്യയുടെ യാമങ്ങളിൽ ഒറ്റപ്പെടലിന്റെ വേദന കൂടി വന്നു .ഉറക്കം നഷ്ടപ്പെട്ട രാത്രികൾ , വല്ലപ്പോഴും സന്ധ്യയെ കാണാനും സംസാരിക്കാനും വേണ്ടി സമയം കണ്ടത്തുന്ന കൂട്ടുകാരി അവൾ ഇടക്ക് വരുന്ന നേരത്താണ് മനസ്സിന് അല്പം സമാധാനം തോന്നുക.

"എത്ര നേരമായി ഈ ഫോണിന്റെ മുമ്പിൽ ..?
ഇങ്ങനെ കുത്തി ഇരിക്കുന്നേ..?"

ഈ കാരാഗൃഹത്തിൽ തനിച്ചാകും നേരത്ത് മുഖപുസ്തകത്തിലെ കൂട്ടുകാരുടെ കഥകൾ വായിക്കും. ചിലപ്പോ ആ ഇരുപ്പിൽ മണിക്കൂറുകൾ പോകുന്ന്ത് അറിയില്ല. .ഗ്രൂപ്പിലെ കഥകൾക്ക് കമന്റ് ഇടുന്നതിന്റെ ഇടയിൽ ആണ്‌ അവളുടെ ചോദ്യം. ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരിയോടെ മൊബൈൽ എടുത്തു വെച്ച് അവളെ നോക്കി.

"എഴുന്നേല്ക്കു, ഒന്ന് നടന്നിട്ട് വരാം... കഥ 
വായിച്ചിരുന്നാൽ സമയം പോകുന്നത് അറിയില്ല"

അച്ചു നിർബന്ധിച്ചതു കൊണ്ട് എഴുന്നേറ്റു അവളോടൊപ്പം നടന്നു.

"എവിടെക്കാ അച്ചു എനിക്ക് എന്തോ നല്ല സുഖം തോന്നുന്നില്ല .മനസ്സിൽ വല്ലാത്ത ഒരു അസ്വസ്ഥതത"
വന്ന സമയം മുതൽ നിന്നെ ശ്രന്ധിക്കുന്നുണ്ട്‌. മുഖം മൂകമാണ്. ചിരി നഷ്ടമായിരിക്കുന്നു ചുണ്ടുകളിൽ. കണ്ണുകളിലെ തിളക്കവും ഇല്ല . നീഇങ്ങനെയൊന്നും ആയിരുന്നില്ല. ഒരുപാട് മാറിപോയി വിവാഹത്തിന് ശേഷം.

"നിന്റെ മുഖതെന്താ ഒരു വല്ലായ്ക ?"

"ഒന്നും ഇല്ല "

"ഓ..... എന്നോട് പറയാൻ പറ്റില്ലേ?"

"എന്റെ ദു:ഖം എന്താണെന്ന് നിനക്ക് അറിയാമല്ലോ?"

മനസ്സിലായി. കുടുംബതോടൊപ്പം അടിച്ചു പൊളിക്കാൻ നിനക്ക്പറ്റുന്നില്ല.ഭർത്താവിന്റെയും കുടുംബത്തിന്റെയും അവഗണനയും, കഷ്ട്ടപ്പാടും മാത്രം മിച്ചം. അവളുടെ ഭർത്താവിനു ഉള്ളിൽ സ്നേഹം ഉണ്ടെങ്കിലും അത് പുറത്ത് കാണിക്കുന്നില്ല . എല്ലാം അവൾ പറയാതെ തന്നെ അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ കണ്ടു....

"നിനക്ക് മാത്രം ആരും ഇല്ല, എവിടെയും പോവാനും ഇല്ല അല്ലെ... ഇതല്ലെ നിന്റെ വിഷമം?"

ചിലരുടെ ജീവിതം ഇങ്ങനെ ആണ്. ഏകാന്തത നിറഞ്ഞ ജീവിതം.ആർക്കും വേണ്ടാത്ത ഒരു പാഴ്ജന്മം

ഒരു സാന്ത്വനം, ഒരു പുഞ്ചിരി എങ്കിലും അയാൾക്ക് തന്നാൽ എന്താ.... ! ജിവിതം തുടങ്ങിയതേ ഉള്ളു ഇനിയും എത്ര നാൾ ഇങ്ങനെ കഴിച്ച് കൂട്ടും.

ഇത് പറഞ്ഞപ്പോൾ സ്വരം ഇടറി കണ്ണ് നിറഞ്ഞു '

വരൂ, നമുക്ക് ഇവിടെ അല്പനേരം ഇരിക്കാം
ദു:ഖവും വേദനയും നിറഞ്ഞ ജീവിതം ഇനിയും വയ്യ ഒറ്റക്ക് ഇങ്ങനെ മടുത്ത് തുടങ്ങി

നോക്കൂ എത്ര സുന്ദരമായ പ്രകൃതി . ഇല പൊഴിഞ്ഞ് പോയ ശിഖരങ്ങൾ എല്ലാം പൂത്ത് തളിർത്ത് നില്ക്കുന്നു 'പ്രഭാതത്തിൽ വിരിഞ്ഞ പൂക്കളിൽ തേൻ നുകരുന്ന വണ്ടുകൾ
ഹായ്....എത്ര മനോഹരം....അല്ലെ ?

ഇത് കാണാൻ എനിക്കും എന്തൊരു ഇഷ്ടം ആണെന്നോ ? അനു ആവേശത്തോടെ പറഞ്ഞു.

ഇനി ഒരിക്കലും തിരിച്ച് വരില്ല എന്നു പറഞ്ഞു ശിഖരങ്ങളിൽ നിന്ന് ഇലകളും പൂക്കളും പൊഴിഞ്ഞ് പോയിട്ടും വീണ്ടും അതിലും ഭംഗിയോടെ പൂത്ത് നിൽക്കുന്നു.

"ആർക്കോ വേണ്ടി ,എന്തിനോ വേണ്ടി ജീവിക്കാതെ മറ്റുള്ളവരെ സഹായിച്ച് അവർക്ക് നന്മ ചെയ്യത് ജീവിക്കുക.

ഏതോ സ്വപ്നലോകത്ത് ജീവിച്ച് സ്വയം ഏകാന്ത ജീവിതം നയിക്കുന്നതിനെ ന്തിനാണ്?സ്വന്തം ജന്മത്തെ പഴിക്കരുത് ഓരോ ജന്മവും പുണ്യമാണ് . അത് തിരിച്ചറിയണം അവളുടെ കണ്ണ് നിറഞ്ഞു '

കൊതിച്ചത് കിട്ടിയാൽ പിന്നെ മനുഷ്യൻ വെറും അഹങ്കാരി മാത്രമായിരിക്കും എന്തെല്ലാം സൌഭാഗ്യങ്ങൾ ആണ് നമ്മൾക്ക്? എന്നിട്ടും,ഉള്ളതിനെ ഓർത്തു സന്തോഷിക്കാതെ, ഇല്ലാത്തതിനെ ഓർത്തു വിലപിക്കുന്ന ഒരു മനസ്സിൽ ഒരിക്കലും സന്തോഷം നിറച്ചു വെക്കാൻ പറ്റില്ല. ഒരുപാടു സമ്പന്നതയിലും, സൌഭാഗ്യങ്ങളിലും അല്ല, ജീവിതം നൽകിയ കുഞ്ഞു കുഞ്ഞു നന്മകളിലും, സൌഭാഗ്യങ്ങളിലും തൃപ്തിയുള്ള, ഒരു മനസ്സ് അതാണ് വേണ്ടത് '

അവളുടെ മനസ്സിൽ വീണ്ടും പ്രതീക്ഷകൾ നിറഞ്ഞു. നഷ്ടമായി പോയ ഇന്നലെകളെ ഓർത്തല്ല ഇനിവരാനിരിക്കുന്ന നാളെകളെ ഓർത്ത് സന്തോഷിക്കുക ' എനിക്ക് കിട്ടണമെന്ന് നാം ആഗ്രഹിക്കുന്നത് മറ്റുള്ളവർക്ക് ചെയ്യ്ത് കൊടുക്കുക അവയാണ് എന്നിലേക്ക്‌ തന്നെ മടങ്ങി വരുന്നത്.

ഈ അറിവ് അവളുടെ മനസ്സിനെ സ്പർശിച്ചു ശരിയാണ് നീ പറഞ്ഞത് ഇത്രയും നാൾ ഞാൻ എന്നെ കുറിച്ച് മാത്രമാണ് ആലോചിച്ചത് അവരുടെ മനസ്സ് കാണാനോ ഇഷ്ടങ്ങൾ ചോദിക്കാനോ ഞാനും തയ്യാറായിട്ടില്ല 
ഇനിയുള്ള എന്റെ ജീവിതം അവർക്ക് വേണ്ടി ഉള്ളതാണ് തന്നെ വെളിച്ചത്തിലേക്ക് കൈപിടിച്ച് കയറ്റിയ സന്ധ്യക്ക് നന്ദി പറഞ്ഞ് ഉറച്ച തീരുമാനത്തോടെ മടങ്ങി '

Sona Binu

 

മുഖപുസ്തക... കൂട്ടുകാരി-കഥ

ഇ൯ബോക്സിലാണ് ആ സന്ദേശം രാഹുലിന് ലഭിച്ചത്. കവിത നന്നായി.... തുട൪ന്നും എഴുതുക ....സന്ദേശം അയച്ചത് ആതിര.

ഒത്തിരി സന്ദേശം ലഭിക്കുന്നതുകൊണ്ട് രാഹുലിന് അത് പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കേണ്ടതായി തോന്നിയില്ല.

അടുത്ത ദിവസം രാഹുലിന് പിറന്നാളാശംസകളുമായി ഒത്തിരി സന്ദേശം ലഭിച്ചു.ഒരു പ്രമുഖ തുണിക്കടയിലെ ഗിഫ്റ്റ് കൂപ്പണും ഒരു സന്ദേശവുമായിട്ടായിരുന്നു ആതിര എന്ന ആരാധിക. സന്ദേശം ഇങ്ങനെ.... കവിക്ക് കവിയുടെ ഈ ആരാധകരുടെ സമ്മാനമാണിത്. കൂപ്പണുപയോഗിച്ച് പിറന്നാളിന് ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന വസ്ത്രം വാങ്ങുക. കടയിലെത്തി കൂപ്പണി൯െറ ഒറിജിനല് വാങ്ങിയശേഷം ഒരു നല്ല വേഷം തിരഞ്ഞെടുത്തു.

പുതിയ വേഷത്തിലൊരു ഫോട്ടോ മുഖ പുസ്തകത്തിലാഡ് ചെയ്തു.
ഉടനെ അതിരയുടെ കമ൯റും വന്നു... വേഷം നന്നായി.... 
തുട൪ന്ന് മെസ്സേജ് പതിവായി....

അന്ന് ഒരു ക്ഷണക്കത്തായിരുന്നു രാഹുലിന് കിട്ടിയത്. അതിലിങ്ങനെ കുറിച്ചിരുന്നു....

വീട്ടുകാരുടെ അടുത്ത് ഒരു നല്ല ആലോചന വന്നു. എ൯െറ കല്യാണം 25നാണ്....വരണം.

ലീവെടുത്ത് രാഹുല് കല്യാണത്തിന് യാത്രയായി. 
കല്യാണ സമയം ഏകദേശം കഴിയാറായ സമയത്താണ് രാഹുലവിടെ എത്തിയത്.

ഹാളിലെല്ലാവരും അസ്വസ്ഥമായി എന്തോ
പറയുന്നു. സുഹ്റുത്തിനെ നേരില് കണ്ടപ്പോഴാണ്... ആ കാര്യം ആതിര പറഞ്ഞത്.

വരനെത്തിയില്ല. കാരണം അറിയില്ല.

ഉടനേ ഒരു കാറില് ആളെത്തി. വര൯ വഴിക്കു സുഹ്റുത്തുക്കളോടൊപ്പം വേറെ വഴിക്ക് പോയി. ഇപ്പോഴാണ് അറിഞ്ഞത് അയാള് ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന ഒരു പെണ്ണിനെ രജിസ്റ്റ൪ ചെയ്തുവത്റേ.

തള൪ന്നിരുന്ന ആതിരയോട് രാഹുലി൯െറ നി൪ദ്ദേശം വന്നു. വേറൊന്നും കരുതില്ലെ൯കില്
ഞാ൯ കല്യാണം കഴിച്ചു കൊണ്ടു് പോകട്ടെ നിന്നെ..... 
അശ്റു കണങ്ങളോടെ ആതിര പറഞ്ഞു.... സമ്മതം.... (രാജ്മോഹ൯)(www.fb.com/Rajmohanepage)(പ്രമുഖ സാഹിത്യ ഗ്രൂപ്പ് നടത്തിയ കഥാമത്സരത്തില് സമ്മാനാ൪ഹമായ കഥ)

രാവിലെ -കവിത

ഇന്നെന്റുഷസ്സിനു ചന്തമേറെ

ഇന്ദീവരം പൂത്തുലഞ്ഞപോലെ..

ഇന്ദിരയായവൾ ചാരെവന്നാൽ  ഇണ്ടലശേഷമുണ്ടാവതില്ല...ജയദേവൻ കെ.എസ്സ്

 

 

നിണം പൊടിയാത്ത മുറിവുകൾ-കഥ

ഒരു കൊച്ചു കുഞ്ഞിന്റെ 
കരച്ചിൽ കാതിൽ പതിഞ്ഞ 
പ്പോഴാണ് അലൻ ഞെട്ടി 
ഉണർന്നത്. ഒരു നിമിഷം 
എവിടെയാണെന്ന് മറന്നു 
പോയത് പോലെ. മങ്ങിയ 
വെളിച്ചത്തിൽ അഴികൾ 
കണ്ടപ്പോഴാണ് താൻ 
എവിടെയാണെന്ന് ഓർത്തെടുത്ത് . തന്റെ കൂടെ 
ഒരാൾ കൂടിയുണ്ട്.പാട്രിക്.
അവൻ നല്ല ഉറക്കമാണ്.
അലൻ മെല്ലെ എഴുന്നേറ്റിരുന്നു.

കുഞ്ഞിന്റെ ആ കരച്ചിൽ ഇപ്പോഴും കാതുകളിൽ അലയടിക്കുന്നു.
തനിക്കുവേണ്ടി കരയാൻ 
ആരുമില്ലാത്ത ഈ ലോകത്തു ,തന്റെ കാതിൽ പതിഞ്ഞ ഈ കരച്ചിലിന്റെ അർഥം 
എന്താണ് ,അവനാലോചിച്ചു .

നാളേക്ക് ഒരു വർഷമാകും 
ഈ അഴികൾക്കുള്ളിൽ താൻ 
വന്നിട്ട്. കൊച്ചിയിലെ ഒരു 
കൊച്ചു കള്ളക്കടത്തു സംഘത്തിന്റെ തലവനായിരുന്നു അലൻ .
കൂട്ടത്തിൽ ക്വട്ടേഷനും .
എങ്ങിനെ ഇതിലൊക്കെ വന്നു പെട്ടു .........
ഓർമ്മകൾ,ഇന്നലെകളിലൂടെ 
സഞ്ചരിക്കാൻ തുടങ്ങി....
അച്ഛനില്ലാതെ വളർന്ന 
ബാല്യം ,അമ്മയുടെ കഷ്ട പാടുകൾ ,ചുമട്ടു തൊഴിലാളി 
ആയി ജീവിച്ച കൗമാരം ,
വളർന്നു വരുന്ന അനുജത്തി .
കൊച്ചിയിലെ ഉള്ളറകൾ തന്റെ യൗവ്വനത്തെ മാടി വിളിച്ചപ്പോൾ, പോകാതിരിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. ഹൃദയം ഒരു 
ഇരുമ്പു കൂട്ടിനകത്താക്കി മുന്നോട്ടു നടന്നു.....
അലൻ കണ്ണുകൾ പൂട്ടി ,
മനസ്സ് വല്ലാതെ അസ്വസ്ഥമാ വുന്നു . പെട്ടെന്ന് 
അകക്കണ്ണിൽ ഒരു സ്ത്രീ രൂപം 
തെളിഞ്ഞു. ഒരു ഞെട്ടലോടെ 
അവൻ കണ്ണുകൾ തുറന്നു.
ഈ അഴിക്കുള്ളിൽ പെട്ടപ്പോൾ മറന്നു പോയ 
രൂപം. തന്റെ റ്റീനാ ...
ഒരു ദീർഘനിശ്വാസത്തോടെ 
അവൻ ചുവരിലേക്കു നോക്കി.
അവളുടെ രൂപം മനസ്‌ടുകൊണ്ടു ആ ചുവരിൽ 
വരച്ചു.

കള്ളക്കടത്തുകാർക്കും 
ക്വട്ടേഷൻകാർക്കും പറഞ്ഞി ട്ടില്ലാത്ത ഒന്നാണ് പ്രണയം. പക്ഷെ പ്രണയത്തേക്കാൾ തീവ്രമായ 
എന്തോ ആയിരുന്നു തനിക്കു 
റ്റീനായോടു .
മട്ടാഞ്ചേരിയിലെ കൊച്ചു 
ക്വട്ടേഷൻ ടീമിലെ ഒരാൾ 
ആയിരുന്നു അവളുടെ ഭർത്താവു. ആരുടെയോ വെട്ടേറ്റു അവൻ മരിച്ചു.
വിധവയായ, റ്റീന എന്ന 
ചെറുപ്പക്കാരി ,ഒരു കൊച്ചു 
പൂക്കട നടത്തി ജീവിതം 
മുന്നോട്ടു കൊണ്ടുപോയി.

എങ്ങിനെ അവളെ പരിചയപ്പെട്ടു ,അടുത്തു 
എന്നൊന്നും ഓർമയില്ല .
എങ്കിലും ,അവളിലേക്ക് മാത്രം ഒതുങ്ങിക്കൂടാൻ 
മനസ്സ് വല്ലാതെ വെമ്പിയിരുന്നു. 
ചീനവലക്കരികിൽ നിന്നുകൊണ്ട് കൊച്ചിയുടെ 
സന്ധ്യകൾ പ്രണയത്തിന്റെ 
മാസ്മരികതയിൽ ആസ്വദിച്ചു . 
പക്ഷെ ,തന്റെ തൊഴിൽ അവളെ ബാധിക്കും ,ഒരു ദുരന്തം കൂടി താങ്ങാൻ അവൾക്കു കഴിയില്ല. അതുകൊണ്ടു മാത്രമാണ് ‌മെല്ലെ ,അവളിൽ നിന്നും 
അകലാൻ തുടങ്ങിയത്....വേദനയോടെ ...
അവളുടെ കാതിൽ മൂളാറുള്ള 
പാട്ടു അലൻ പാടി....
"അറിയാതെ ഇഷ്ടമായി ...
അന്നു മുതൽ ഒരു സ്നേഹ ചിത്രമായി. ..."

"ഒന്നുറങ്ങുന്നുണ്ടോ, പാതിരാത്രി ഒരു പാട്ട് "

പാട്രിക്കിന്റെ സ്വരം കേട്ടപ്പോഴാണ് ,അലൻ വർത്തമാന കാലത്തി ലേക്കു വന്നത് .
അലൻ മെല്ലെ മയക്കത്തിലേക്ക് വീണു.

വീണ്ടും ഒരു കാഴ്ച തെളിയുന്നൂ . ഒരു കുഞ്ഞു ,റ്റീനയുടെ പൂക്കടയുടെ മുന്നിൽ ഒറ്റയ്ക്കു ഇരിക്കുന്നു. ഏതോ ഒരു സ്ത്രീ അവന്റെ അടുക്കലേക്കു വന്നു ,എന്തോ അവന്റെ കൈയിൽ കൊടുക്കുന്നു. അവനതു വാങ്ങി കഴിക്കുന്നു. അങ്ങ് ദൂരെ ഒരു സ്ത്രീ രൂപം. അവ്യക്തമായ രൂപം. റ്റീനയെ പോലെ തോന്നുന്നു. അലൻ പിന്നെ ഉറങ്ങിയില്ല.
പിന്നെയും രണ്ടു 

വർഷങ്ങൾ കൂടി അഴികൾക്കിടയിൽ തീർന്നു. 
പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോൾ 
ആദ്യം പോയത് റ്റീനയെ 
അന്വേഷിച്ചാണ് . 
റ്റീനയുടെ പൂക്കടക്ക് മുന്നിൽ 
അലൻ പകച്ചു നിന്നു . അന്ന് മയക്കത്തിൽ കണ്ട അതെ കാഴ്ച . പിന്നീട് എല്ലാം അറിഞ്ഞു..............

താൻ അന്ന് കേട്ടത് തന്റെ കുഞ്ഞിന്റെ കരച്ചിൽ ആയിരുന്നു. റ്റീന തന്നോട് യാത്രചോദിക്കാൻ വന്നതായിരുന്നു.താൻ മറന്നു പോയ ചില കാര്യങ്ങൾ 
ഓര്മപ്പെടുത്താനും .
ഇതാണോ അതീന്ദ്രിയം 
എന്നു പറയുന്ന അറിവ്‌ ...

അറിയില്ലാ ..ഹൃദയം ഹൃദയത്തെ തിരിച്ചറിഞ്ഞ 
നിമിഷങ്ങൾ.......
ഇപ്പോൾ ഒന്ന് മാത്രം അറിയാം .....തന്റെ കുഞ്ഞിന് ജീവിതം കൊടുക്കണം .
ഹൃദയത്തെ മൂടിയിരിക്കുന്ന
ഇരുമ്പു കവചം മാറ്റണം .
അലൻ പൂട്ടിക്കിട്കുന്ന 
പൂക്കടയിലേക്കു നോക്കി....
'എന്റെ റ്റീനാ '
മനസ്സുകൊണ്ടവൻ വിളിച്ചു.(ഹെയ്‌സൽ-Hazel Paul Torres)

 

 

നിദ്ര...കവിത

പാവമെൻ പാട്ടിനു പാതി നിദ്ര...
പണ്ടേ മറന്നിട്ട മോഹ നിദ്ര...
സഫലമായ് തീരാതെ സങ്കട കടലിലെ, തീരങ്ങൾ കാണാത്ത തോണി പോലെ...
തുഴമുറിഞ്ഞിരുളിന്റെ തുടുവിരൽ തുമ്പിനാൽ
ആഴത്തിൽ അലിയേണ്ട നിദ്ര...
മുറിവേറ്റു പിടയുന്ന പക്ഷിപോൽ ഒടുവിലെൻ
സ്പന്ദനം നിലയറ്റു നിൽക്കാൻ,
ആത്മാവിനുള്ളിലെ അഗ്നിഗർത്തങ്ങളിൽ
ആഹൂതി ആകേണ്ട നിദ്ര... Deepak Ram

കാത്തിരിപ്പ്-കവിത

 

കാത്തിരിപ്പല്ലെയീ ജീവിതം നിത്യവും

കാത്തുകൊള്ളാനായി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുവിന്‍ 
കാത്തുകാത്തമ്മയും കുഞ്ഞിക്കാല്‍ കാണുവാന്‍ 
കാത്തിരുന്നച്ഛനോ പഞ്ചപാവം !

കാത്തിരിക്കുന്നൊരീ കൗമാരം കുഞ്ഞിനേ
കാത്തുനില്ക്കുന്നതോ വിദ്യയന്നും
കാത്തിടാന്‍ വാര്‍ത്തിടാന്‍ പൈതങ്ങളായെത്തി 
കാത്തിരിക്കുന്നൂ പള്ളിക്കൂടത്തില്‍

കാത്തുനാമങ്ങനേ യൗവ്വനം തന്നിലും 
കാത്തുകാത്തോരു മംഗല്യമാല
കാത്തുനാം ജീവിതം വേലയും ചെയ്തല്ലൊ 
കാത്തൂയീ മക്കളേ പൊന്നു പോലേ

കാത്തുനില്ക്കാതേ കടന്നൂവരുന്നല്ലൊ 
കാത്തുകാത്തങ്ങനേ മൃത്യു മെല്ലേ 
കാത്തിരിപ്പെല്ലാം കഴിഞ്ഞന്നു മര്‍ത്യാ നിന്‍ 
കാത്തിരിപ്പിന്‍റെയായന്ത്യം തന്നേ......

സന്ദീപ്‌ പട്ടാമ്പി-Sandeep Verengil

( ആദിപ്രാസവും ദ്വിതീയാക്ഷര പ്രാസവും അനുപ്രാസവും അന്താക്ഷര പ്രാസവും സംയോജിപ്പിച്ചു കൊണ്ടെഴുതിയ ഈ കൊച്ചു കവിത ചിട്ടപ്പെടുത്തിയത് മഞ്ജരി വൃത്തത്തിലാണ് )

Bramam-കവിത

 Biju Mohan

അമ്മ-കവിത

സിറിൾ കുണ്ടൂർ‎ 

മഴ-കവിത