One Hundred Days With You, Micah Fruto [summer books TXT] 📗

Prologue

"Barbie, I love you. Will you be my girlfriend?" sabi ko, habang nakaluhod.

We are here sa rooftop. Inayos ko tong lugar na ito to serve as the perfect place for the most important happening in

my life.

I hope she agrees to be my girl. I love her so much.

After I said those words, she just stared at the flowers. Hindi sya nagsasalita.

"Barbie, sweetheart? Is everything alright?" I asked her.

"Daniel... I'm sorry. Hindi kita mahal..." she said while looking in my eyes.

She stood up and left without even looking back.

I was stunned with what I heard. Akala ko mahal nya rin ako.

Napaupo nalang ako sa sahig. I don't care kung madumi to o hindi.

Her words stabbed like knife. Ang sakit marinig yun mula sa isang taong sobrang mahal na mahal mo.

 

I am Daniel Padilla. A guy who was left heart broken by a girl named Barbie Forteza.

A guy who gave his heart to a girl who doesn't love him in return.

A guy who's still willing to love that girl despite everything.

And finally,

A guy who's ready to do everything just to get the girl of his dreams.

Part 1 of Chapter 1

 

LESTER'S POV

I'm Lester Giri. One of Daniel's bestfriends. I am aware of what happened to him the other day. Kaya nga willing kami

ng tropa na gawin ang lahat para bumalik na sa dati yung mokong na yun e.

Pano ba naman, laging ang tamlay tamlay. Nagiging basagulero na at pasaway. Nawala na yung Daniel na

masayahin at in love na inlove.

"Pst! Tol! Ano bang ipapagawa natin dyan kay pareng Daniel?" tanong ni Seth. Andito kasi kami ngayon sa band

room, currently planning our "Operation Daniel".

"Tutulungang magmahal ng iba." I answered.

"Whatt? Natuturuan ba ang puso? ARAY!" Pano binato ba naman ni Kats ng bote ng mineral water.

"Tol corny mo! Hahaha" sabi ni Kats. Corny nga naman ni Seth. Hahaha.

"Pero seryoso. Yun talaga papagawa natin? 'Tanong ni Seth.

"Yup. Anong gusto mo, magmukmok nalang lagi yang bro natin?" sabi ko.

"Sa bagay." sagot ni Seth.

Patuloy lang kami sa pag-uusap kung anong gagawin namin para mapatibok na ulit tong puso ng kaibigan namin.

Biglang may pumasok sa room. Kala namin kung sino, si JC at Daniel lang pala.

Si JC, ngiting ngiti. Si Daniel, wala. Pokerface pa rin. It's time para isagawa na ang plano.

 

"Huy mga tol! Tara maglaro!" sabi ko.

 

"Game! Ano?" Sabi ni JC.

 

"Tagu-taguan." Sagot ni Seth.

 

"Ah. Sige. Kayo nalang." sabi ni JC.

 

"Loko. Joke lang yun. Tara magrace! Dala nyo naman mga kotse nyo diba?" Sabi ko.

 

 

 

"Oo. Game. Miss ko na rin yun e! Tara! Kuya! Sama ka!" sigaw ni JC kay Daniel. Magkapatid kasi sila. Bale, lil bro

ni Daniel si JC.

 

"Nah. Pass muna ako. Kayo nalang." sabi nya while strumming his guitar.

 

"Asus. Wag KJ. Walang KJ sa tropa natin. Dali na uy." Pagpupumilit ni Kats.

 

Binitawan na ni Daniel ang guitar nya at tumayo. "Ugh. Fine."

 

Oh yes. The plan officially starts now.

 

We proceed sa racetrack. While waiting for our cars, binrief ko muna sila sa rules ng game na to.

 

"Alright guys. This isn't just an ordinary game. Ang matatalo dito will have to be punished." Syempre, kasama

to sa briliiant plan.

 

"Ano namang parusa?" tanong ni JC.

 

"We'll know later." sabi ko, with a smile on my face. Sorry Daniel, pero para rin sayo to.

 

Dumating na yung mga car namin. Bago kami sumakay, nagngitian muna kami nina Seth at Kats. Alam na! Hahaha.

Oo, may ginawa kaming masama para makasiguradong si Daniel ang makakatikim ng malupit na parusa.

 

 

 

Anong ginawa namin? You'll know later.

 

Ilang segundo nalang at magsisimula na ang race. Walang nanonood samin dahil private property to ng pamilya ko.

For leisure lang namin to actually.

 

Well, too much of me. D naman ako bida dito. So yun nga, nagstart na yung race.

 

Si Daniel, walang nakakatalo dyan ever since. Sya lagi ang nananalo pagdating sa race na ganto. Expert yun e. Kahit

sa Temple Run, panalo pa rin yun. Anong konek? Wala lang. Basta lagi syang nananalo.

 

Kaya nga kinailangan naming magdevise ng evil plan para matalo sya e.

 

Anong plan yun? O eto na.

 

DANIEL'S POV

 

Hamunin ba naman ako magrace? E alam naman nilang hindi nila ako natatalo e. Tss. Pabayaan na nga. Baka

namiss lang nila ako makabonding. Tagal ko na kasing wala sa sarili e. Dahil dun sa---PSSSH. Wag nang balikan.

 

Magcoconcentrate nalang ako sa pagdadrive. Baka maibangga ko pa to ng wala sa oras pag inalala ko na naman

yun.

 

I was about to take a turn, wheh I suddenly lost control of my car.

 

 

 

What dafuq. Naflat yung gulong ko.

 

For the first time in my life, matatalo nila ako.

 

I heard a gun shot. Signaling the end of the race. I just stepped out of the car and walked to the finish line. Andun

silang lahat e. Hayy. I'm ready to face my consequence.

 

Bumalik na kami sa band room. At nung makarating kami dun, dun na nila ako kinausap.

 

"Pano ba yann Daniel!! First time mo to lose." pang-aasar ni Seth.

 

"Shut up." sabi ko. Expression lang naman to. Hindi ako galit or anything.

 

"You ready to face your consequence?" asked Kats.

 

"Do I have a choice?" I answered.

 

"Well. Your consequence would be... drum roll please!" sabi ni Lester.

 

"Bilisan mo na nga." Irita kong sabi. Dami pang arte e.

 

 

 

"Init naman ng ulo mo tol! Haha. O eto na. You have to be with someone for one hundred days. And when I

say be with someone..." Lester.

 

"Kailangan maging MU kayo or maging kayo. Kahit magpanggap ka lang. Basta ang main idea ng game na to

ay mainlove sayo yung babae within that 100 days." sabi ni Kats.

 

"And after 100 days?" I asked.

 

"You have to break her heart..

Part 2

DANIEL'S POV

 

"And after 100 days?" I asked them

 

"You have to break her heart." sabi ni Seth.

 

Wow. First of all, I am not a heart breaker. My heart was broken, pero never kong pinlanong gumanti by means of

hurting others.

 

"I can't do that. That's too much. Hindi ko ugaling manakit ng babae mga tol." sabi ko sa kanila.

 

"Daniel.." sabi ni Lester, sabay akbay sakin. "Ginagawa na namin lahat para makarecover ka dyan sa ginawa ni

Barbie e. Pero ikaw mismo yung ayaw gumawa ng paraan para sa sarili mo. Alam mo, marami ka pang hindi

alam sa mga babae bro." sabi nya sabay taas baba ng kilay.

 

"Huh? What do you mean?" tanong ko.

 

 

 

"For your information, bro. Yang mga babaeng yan, madalas confused. Madalas hindi talaga maintindihan

kung ano talaga ang nararamdaman nila. Sometimes, kailangan pa nilang masaktan para magising sila sa

katotohanan." sagot ni Lester. I still can't get his point.

 

"What's your point?" I asked.

 

"Slow mo talaga! E di kailangan mong ipamukha kay Barbie na may gusto ka nang iba! That simple! You'll

spend time with that girl whoever she may be. Lagi kayong magsasama. You'll give your best effort for her.

All the things na ginawa or ginagawa mo kay Barbie ngayon ay gagawin mo dun sa new girl. Pag nakita yun

ni Barbie, magseselos sya. Maiinggit. Masasaktan. And in the end? Sya mismo ang babalik sayo." answered

Lester.

 

Nanlaki ang mata ko dun sa sinabi nya. Tama sya. Si Barbie lang ang makakapagpasaya sakin. Wala na akong

ibang gugustuhin kung hindi sya. Sya lang at wala nang iba.

 

Minsan na nya akong sinaktan. Pero mahal ko sya, kaya kahit magpakatanga ulit ako sa kanya at isusugal ko na

naman ang puso ko dito sa gagawin ko, itutuloy ko pa rin to.

 

Kahit pa may masaktan akong iba.

 

"What can you say bro? Ayos ba?" sabi ni Kats.

 

" *hingang malalim* Just for a hundred days lang naman to diba? Or pwedeng mabawasan? Pano kung

marealize ni Barbie na mahal nya pala ako bago pa matapos ang one hundred days?" I asked.

 

 

 

"Well, that's the tricky part. You have to be with the girl for exactly a hundred days. No more, no less. Pero

there's always an exception. Pwedeng hindi mo matapos ang 100 days KUNG yung girl na mismo ang aayaw

sayo. Second, pwedeng lumampas kayo ng 100 days KUNG matutunan mo nang mahalin yung girl. Fair

enough?" sabi ni Lester

 

"Hahaha. Pwede pa yata mangyari yung less but yung more than 100? Nahh. Imposible. My heart only beats

for Barbie." sabi ko. Totoo naman e. Barbie forever and ever.

 

"Careful bro. Baka kainin mo yang sinabi mo someday...." sabi ni Seth.

 

"You want a bet? Haha. O sige, kung HINDI ako mainlove dun sa babaeng yun, you have to build me my own

mansion five years from now. Since BS Architecture, at BS Civil Engineering naman ang mga courses na

kukunin nyo. PERO, pag ako tinamaan talaga dun sa babaeng yun.. Bibigyan ko kayo ng tig-i-tigisang kotse.

Not just an ordinary car, but the most expensive car sa panahong yun. Ano, deal?" yabang ko lang. Haha.

 

"DEAL KAMI DYAN BRO. MAGSIMULA KA NANG MAG-IPON! HAHAHA." sabi ni Kats.

 

"Pero teka. Bawal kayong maginterefere sa feelings ko ha. Baka gumawa kayo ng paraan para mainlove ako

dun sa babae eh." sabi ko.

 

"Hindi natuturuan ang puso. Kusa yang tumitibok..." nagsalita na naman si master Seth. Hahaha.

 

Napatingin nalang kaming lahat sa kanya, after a few seconds, nagtawanan na kami.

 

"What's funny?" tanong ni Seth.

 

 

 

"YOU!" sabay sabay kaming apat.

 

"Loko. Oy. Teka. Sino na ba yung babaeng gagamitin mo ha?" tanong ni Seth.

 

"Oo nga kuya. Sinong gusto mo?" tanong sakin ni JC

 

"Si Barbie" sabi ko at agad naman akong pinukpok ni Lester ng drum sticks nya.

 

"Bobo ka rin noh? Malamang dapat ibang babae." sabi nya.

 

"Ganyan pag nagmamahal, nagiging tanga." Seth. At nag-apir pa silang lahat. OUCH LANG. Sige na, ako na

tanga.

 

"Pssh. Teka nga. Sino na ba kasi yung babae ha?" sabi ko.

 

"Ganto nalang. Kung sinong unang babaeng bumati sayo bukas sa Year Level Assembly, sya ang gagamitin

Okay na?" sabi ni JC.

 

"Pano kung di naman kagandahan? Baka di magselos si Barbie." sabi ni Kats.

 

"Oy. Tumigil ka nga. Lahat naman ng babae maganda e. Pero yung iba, mas nauunahan ng insecurities

nila." sagot ko.

 

 

 

"That's mah bro! Padilla ka nga talaga! Maginoong-maginoo!" sabi ni JC.

 

"O sya, tama na ang dakdak. "Operation Manika" will start tomorrow" sabi nitong si Lester.

 

"Anong operation manika?" tanong ni Kats.

 

"Manika. Barbie. Hahaha. Yuck slow nyo! Haha. Tara na sa labas! Gutom na ko." sabi ni Lester.

 

Lalabas na sana kami, pero pansin naming nakakawang yung pinto. Sinara naman namin to ni JC nung pumasok

kami ah. Hmmm. Baka hindi lang siguro namin nasara ng ayos.

 

"Sht. Bukas ang pinto. Baka may nakarinig ng usapan natin." sabi ni Kats.

 

"Hindi yan. Wala namang pumupunta dito ng gantong oras e." sagot ko.

 

Nag-agree nalang silang lahat at nagsimula na kaming maglakad papunta sa canteen.

 

Pagdating namin dun may nagkukumpulan na mga tao sa may gitna.

 

Lumapit kami at nakita namin ang isang babaeng basang-basa ng juice.

 

"Sorry ate. Huhu. Dko sinasadya. Kasiii. Takbo ka ng takbo e.