25th Hour, Micah Fruto [e book reader pdf txt] 📗

may mauupuan ba ako o ano kaya nanatili akong nakatayo.

"Parating na siya hintayin mo lang.."

Nagsisimula na talagang mag-init yung ulo ko. Ano ba naman yang tao na yan? Feeling ba niya napaka-importante niyang tao at nagpapatagal?

"Uhmm Mrs. Garcia, hindi bale na po.. papasok muna ako sa loob at naiinitan kasi ako eh.."

Hindi ko na hinintay yung isasagot niya at tumalikod na ako. Binuhat ko yung gown ko para hindi ako matapilok or something tapos narinig ko siya ng..

"Nandito na ang anak ko!" hindi naman siya sumigaw, pero medyo malakad yung pagkakasabi niya.

Napahinto ako nun. Hindi ako tumingin sa likuran ko.

"Arielle nandito na siya.." nung sinabi niya yun, saka lang ako humarap.

Pinilit kong hanapin kung sino sa dumating yung tinutukoy niya. Tatlong lalaki yung nandun ah. Sino doon?

Wait...

"Arielle, I would like you to meet my son, Wesley."

Umalis siya sa harapan ko at nakita ko kung sino yung nakatayo malapit sa kanya.

Iniisip ko na yung itsura nung lalaki sa picture kaya lang iba yung humarap sa akin.

"Carlo?!?" napakunot-noo na talaga ako. "Ikaw si Wesley?"

Halata mong nagulat si Carlo nung tinanong ko siya. Umiling-iling siya sa akin pero wala namang sinabi. Kagaya ng ginawa ni Mrs. Garcia, tumabi rin siya nun.

Si Ronnie naman yung nandun.

"Not me.." ngumiti siya ng kaunti...

Nagulat na lang ako nung bigla na lang may nag-tap sa balikat ko sa bandang likuran. Pagharap ko..

"I need your right hand.." hinihila naman niya ako doon sa gitna.

Hindi ako makapagsalita nun. Hindi pwedeng siya si Wesley. Si Jasper?

"J-jasper.." nanginginig na yung boses ko, "I-ikaw si Wesley?"

Nakatingin lang siya sa akin na parang wala lang. Naka-tuxedo siya nun.

"I said, I need your right hand."

Hindi ko talaga maiwasang magtaka nun kaya nilakasan ko yung boses ko..

"What are you doing?!? How did--"

"Dancing. Ngayon paano ako sasayaw kung hindi ko hawak yung kanang kamay mo.." napaka-seryoso ng mukha niya nun.

"Naguguluhan na ako. Paanong naging ikaw si Wesley--"

"Trust me... I'm not." sinabi niya ng medyo mahina at nilagay niya yung kamay niya sa waist ko, "I'm not who you think I am."

Tumingin ako kay Mrs. Garcia nun. Tuwang-tuwa siya sa aming dalawa at narinig ko pa nung sinabi niya..

"Bagay kayo ng anak ko!"

Napatingin lang ako kay Jasper nun ng medyo nakatingala. This isn't good.

"I'm not Wesley." inulit niya uli sa akin tapos medyo naguluhan siya, "J-just for now... Riel.."

"Take my word for it. Just for now."

**********************

Sumayaw naman kaming dalawa nun. Siguro nga dapat akong matuwa kaya lang parang ang daming pumasok sa utak ko. Naguluhan tuloy ako bigla.

Siya si Wesley? Ang gulo. Ayoko ng nag-iisip ako ng nag-iisip. Sumasakit yung ulo ko. Kailangan kong malaman yung tamang sagot. Kailangan ipaliwanag niya kung anong meron. Hindi pwedeng ganito na lang parati... nanghuhula sa mga nangyayari.

Nung natapos naman yung kanta, saka lang ako gumilid nun at medyo nawawala ako sa mood. Ewan ko ba, birthday ko tapos ganito na naman ako.

Sinundan ako ni Jasper nun sa gilid. Parang wala lang sa kanya ang lahat. At sa itsura rin niya, mukhang wala rin siyang balak mag-explain sa akin ng kahit na ano.

"Nauuhaw ka ba? Gusto mo ikuha kita n inumin?"

I can't believe him. Paano niya nakukuhang magpanggap?

"Pwede bang paki-explain kung anong meron ngayon?" naiinis na talaga ako, "Meron ka bang dapat sabihin sa akin."

"Mamaya na Riel pwede?" seryoso na siya nun, "I-enjoy mo muna yung gabi."

Hahawakan niya sana ako sa kamay ko kaya lang iniwas ko.

"Paano ko maeenjoy kung naguguluhan ako?" hindi ko na mapigilan yung sarili ko kaya nilakasan ko yung boses ko nung tinanong ko siya ng, "WHO ARE YOU?!?"

Nag-step siya papalapit sa akin at wala siyang sinasabi. Dahil nga nasa gilid kami, nagulat na lang ako nung sumigaw sya.

"RIEL! SINABI KO SA IYO MAMAYA IPAPALIWANAG KO!" iniwas niya yung tingin niya tapos naging mahinahon yung pagkakasabi niya ng, "Kung meron man akong dapat ipaliwanag."

Hindi ko alam kung galit ba sya nun sa akin o ano. Pero parang nagagalit siya.

"Si Jasper ka.. tapos ngayon si Wesley.. ano ba talaga?"

"Now you know how it feels.." tinitigan niya ako, "Right A.L.?"

Ewan ko ba, nasaktan ako doon sa sinabi niya. Hindi ko na lang siya sinagot at bigla na lang siyang nagtanong sa akin.

"Ngayon anong gusto mong inumin?"

Tinignan ko lang siya. Mukhang totohanin naman niya yung sinabi niya sa akin na mamaya niya sasabihin.

"Juice. Juice na lang."

Hindi na ako nakipagtalo sa kanya dahil tiyak naman na masisira lang ang gabi namin parehas. Instead ang ginawa ko, sinubukan ko ngang inenjoy ang lahat.

Wala naman palang masamang kalalabasan nung ginawa ko. Si Jasper, parang kinalimutan yung mga sinabi ko sa kanya. Nakikitawa na lang din siya doon sa mga bisita.

Ang gulo namin parehas no? Ako rin eh, naguguluha sa aming parehas.

Nakita ko rin si Carlo nun. Pero akala niya yata magtatanong ako sa kanya ng kung ano kaya medyo umiiwas. Bigla ko ngang niyakap kaya natawa rin siya. Si Ronnie.. uhmmm.. ayun kain na lang ng kain. Kapag titingin ako sa kanya, sabi niya puno daw ang bibig niya at hindi siya pwedeng magsalita.

Kung hindi ko lang alam, sinasadya na nila yun eh.

Si Kay?!? Busy. Simula kanina hindi ko pa sya nakikita. Ewan ko ba kung nasaan siya. Sbi niya kasi sa akin may sasabihin daw siya pero hindi naman na matuloy-tuloy.

Nung malapit na kaming magkainan, pinaupo ako ni Mommy doon sa gitna. Syempre kasama rin namin si Daddy. At sino pa bang kasama namin sa table? Si Mrs. Gacica na todo ngiti, si Mr. Garcia na ngayon ko lang nakita at syempre.. si Jasper. Si Carlo nga eh niyayaya rin sa table kaya lang ayaw niya. Doon na lang daw siya uupo sa gilid.

Kainan na nun ng lahat ng bisita. At syempre, ipinakilala na sa akin ng formal, si WESLEY. Or at least yun ang alam ko sa ngayon.

"Eto kasing si Wesley eh matalino yan.." nakangiti sya at humawak siya sa braso ni Jasper, "Matigas lang ang ulo paminsan-minsan pero mahal na mahal ko yan."

Halata mong ayaw ni Jasper na siya ang pinag-uusapan.

"Mom! Stop." hindi naman rude yung labas ng pagkakasabi ni Jasper. Normal na kasi yun na sinasabi ng mga teenagers kapag nakakahiya yung ginagawa ng parents sa iyo.

"Ipinakita ko nga sa kanya yung mga baby pictures niya kay Arielle eh.."

Bigla na lang tumingin ng mabilis sa akin si Jasper, then kay Mrs. Garcia.

"The blue one or the green one?" tinanong niya sa kanya.

This time, si Mr. Garcia naman ang sumagot.

"The blue one."

Nagsalubong yung kilay ni Jasper.

"MOM! What's wrong with you?" tumingin na naman siya uli sa akin, then yumuko, "Alam mo ba kung gaano nakakahiya yun?"

Ibig sabihin siya talaga yung mga nasa pictures na baby nun?

Well, naguguluhan pa rin ako. Hindi ko alam kung sino ba yung Wesley na nakita ko. Ang weird. I'm certain, yung nasa picture eh hindi si Jasper.

"Huwag kang mag-alala, ipapakita ko rin sa iyo yung mga pictures ni Arielle nung bata siya.." nakangiti naman yung Mommy ko.

"Really?" nakangiti naman si Jasper nun.

"No Mom." sumimangot ako.

"I'm looking forward to!" parang nang-asar pa si Jasper nun.

Buong pagkain namin nun, pinagtritripan kami ng mga parents namin. Ewan ko ba, nakikisakay na lang din kami. Dahil kung hindi, baka bata pa lang ako eh may puti na akong buhok.

Nandoon naman yung photographer na hinire nila Mommy. Nung una eh pinatayo kami doon ni Jasper malapit sa poste at kinuhanan kami ng picture. Naka-tux pa rin siya nun.

Mga 20 pictures siguro yun at medyo nangangawit na yung panga ko sa kakangiti.

"Hindi pa ba tayo matatapos?!?" ang tagal-tagal naman kasi!

"Malapit na po Mam.. last shot na then mamaya na uli."

Inalis ni Jasper yung tux niya dahil naiinitan yata siya. Kahit siya rin eh naiinip na sa sobrang tagal nung pagkuha ng pictures.

Pinatayo uli kami ng side by side. Medyo nagkakailangan kami kaya hindi kami magkalapit.

Tinapat nung lalaki yung camera sa mata niya then inalis niya uli.

"Closer.."

Nag one step kami parehas papalapit..

"Closer.."

Nag-step uli kami.

"Konti pa.." nag-sign siya na maglapit pa daw kami.

Niliitan ko na lang yung hakbang ko dahil sobrang lapit na namin.

"Warmer..."

What is wrong with this guy?

"Warmer ka diyan! We're barely an inch!" sinigawan ko nga.

"Sorry po!" mukhang natakot yata sa akin.

"Oo nga!" sumagot naman si Jasper, "Anong gusto mo buhatin ko pa siya?!?"

Hindi ko alam kung sinadya ba niya yun na i-suggest tapos biglang ngumiti yung photogpraher ng nakakaloko.

"Pwede niyo bang gawin yun?" Alam ko naman na biro yun kaya hindi ko na lang pinansin.

"Tapusin na nga ito." then tumayo ako uli sa gilid ni Jasper.

Hindi pa rin kami kinuhanan nun. Parang hinihintay niya talaga na buhatin ako ni Jasper.

"Are you serious?!?"

Tumango siya nun sa amin. Tinignan ko si Jasper nun. Tinaas niya yung dalawang balikat niya na parang sinasabing, 'Ewan ko..'

"Fine." sabi niya then ngumiti siya, "Let's get this over with."

Pagkatapos niyang sinabi yun eh binuhat niya ako kaya nagulat ako. Hinampas ko nga siya ng hinampas kaya lang na-blind ako nung nag-flash yung camera.

Binaba rin niya ako nung tapos na.

"Done." then lumakad sa harapan ko.

Arrrggghhh! Sipain ko 'to eh! Bwisit!

Bumalik naman kami doon sa pinaka party. Panay sayawan naman yung nandun. Napansin ko nga na almost midnight na rin at hindi pa ako inaantok. Kailan nga ba matatapos yung party na ito at gusto ko nang magkulong sa kwarto.

Narinig ko naman yung Daddy ko. Kausap niya si Mr. Garcia.

"Oh yeah... yeah.. we can do that." may hawak pa siyang shot glass, "Doon na lang kayo mag-stay sa guest room. Kayo na ang bahalang pumili. Sasabihin ko sa maid na dalhin na lang kayo mamaya."

The heck why?!? Huwag mong sabihing dito sila sa amin mag-stay?

Nag-roll na lang ko ng mata ko.

Ayoko sila mag-stay sa bahay namin. Kahit anong mangyari, gagawin ko yung paraan para hidni sila mag-stay sa bahay.

Nung nandun na ako sa bandang garage namin... may narinig akong tumawag sa akin.

"Psst!" nanggaling kung saan.

Lumingon naman ako sa likuran ko. Wala naman.

"Hey! Dito!"

Tumingin ako doon sa gilid. Nakita kong nakayuko siya doon sa madilim na part na talagang hindi mo na siya makita. Medyo naaaninag ko naman yung mukha niya.

"Anong ginagawa mo diyan?" nagulat ako dahil nag-iisa siya doon.

"Ewan ko rin eh.."

Lumapit naman ako at nakiyuko ako doon sa kinauupuan niya. Nung nakarating na ako, umupo na lang ako doon sa tabi niya.

Ang tahimik naming dalawa. Walang nagsasalita. Tapos ang init pa doon. Awward pa talaga.

"So... what do you wanna' do?"

Tinawag niya ako tapos ako tinatanong niya?

"Are you kidding me?"

"No." umiling siya sa akin.

Tinignan ko lang siya nun na para bang hindi ako makapaniwala.

Wala na namang nagsalita sa amin. Siguro nga naghihintayan lang kaming dalawa kung sino ba ang magsisimula. Nagulat na lang ako nung may tumutugtog na sa labas.

Time... I've been passing time watching trains go by All of my life

Nakaupo lang kaming dalawa doon. Ang dilim-dilim. Mas ok na siguro ito.

Lying on the sand watching sea birds fly Wishing there would be someone waiting home for me

Dahil nakikinig ako doon sa labas, saka ko lang napansin na kumakanta siya ng mahina...

"Something's telling me it might be you" tinignan ko lang siya uli.

Tumingin din siya sa akin pabalik.

"Yes, it's telling me it might be you All of my life"

Tumayo naman siya at bigla ba namang ini-offer yung kamay niya sa akin. Kumakanta pa rin siya nun.

"Para saan yan?"

Hindi siya sumagot.

"Looking back as lovers go walking past All of my life Wondering how they met and what makes it last If I found the place would I recognize the face"

Dahil nakatayo lang siya doon at parang ayaw niyang umalis, tinanggap ko na lang.

Nag-slow dance kami doon. Pero ang naririnig ko, siya ang kumakanta. Ang dilim doon, kahit siya hindi ko masyadong makita.

Sumandal na lang ako doon sa dibdib niya. Yumakap naman siya sa akin.

"That night, 24th hour, yayayain sana kita na ma-meet mo yung aunt ko saka unlce ko.."

Something's telling me it might be you

"Kasi noon sinabi ko sa sarili ko, dadalhin ko sa kanila yung unang babaeng mamahalin ko..."

Yeah, it's telling me it might be you

"That's when they called me..." huh?!?

So many quiet walks to take So many dreams to make

"Kaya nagbago yung plano.." ang hinahon ng boses niya kaya nakikinig na lang ako, "I told you I don't love you... at all."

And with so much love to make

"Hindi